Tajna meteorita starog 4,6 milijardi godina
Usamljeni meteorit koji je pao u pustinju Sahara 2020. godine stariji je od Zemlje. Praiskonska svemirska stijena stara je oko 4,6 milijardi godina i najstariji je poznati primjer magme iz svemira.
Starost i sadržaj minerala nagovještavaju da je stijena nastala u našem ranom Sunčevom sistemu iz kore protoplanete – velikog, stjenovitog tijela u procesu razvoja u planetu.
Meteorit, nazvan Erg Chech 002 (EC 002), vjerovatno je rijetki preživjeli komad izgubljene “bebe-planete” koji je uništen ili apsorbovan od većih stjenovitih planeta tokom formiranja našeg Sunčevog sistema.
Komadi EC 002 pronađeni su u Adraru u Alžiru u maju 2020. godine, a fragmenti su bili „relativno zrnasti, žutosmeđi i bež“, sporadično okićeni kristalima koji su bili „veći zeleni, žuto-zeleni i rjeđe žuto-smeđi“, prema opisu Mjesečevog i planetarnog instituta (LPI).
Među hiljadama stjenovitih meteorita istakao se EC 002. Radioaktivne verzije, ili izotopi, aluminijuma i magnezijuma ukazali su da meteorit potiče od drevnog tijela iz Sunčevog sistema koje je postojalo prije 4,566 milijardi godina, a hemijski sastav EC 002 otkrio je da je potekao iz djelimično istopljenog rezervoara magme u kori matičnog tijela.
„Ovaj meteorit je do danas najstarija magmatska stjena koja je analizirana i baca svjetlo na stvaranje prvih kora koje su prekrivale najstarije protoplanete“, izvestili su autori studije.
Naučnici koji su izučavali EC 002, zaključili su da nakon poređenja sa 10.000 objekata u bazi podataka Sloan Digital Ski Survei, EC 002 se jasno razlikovao od svih asteroidnih grupa, te do danas nije identifikovan nijedan objekat sa spektralnim karakteristikama sličnim EC 002.
Tokom nestabilnog perioda planetarnog “rođenja” našeg Sunčevog sistema, većina ovih protoplaneta vjerovatno nije prešla “djetinjstvo”. Vjerovatni su bile razbijene na komade u sudarima sa drugim stjenovitim tijelima, ili su ih apsorbovale veće i uspješnije stjenovite planete, poput Zemlje, Marsa, Venere i Merkura, ostavljajući malo tragova o njihovom postojanju, poput EC 002.
Izvor: Live Science
